nie pokazywać po sobie
  • hołd i pamiątka
    21.01.2008
    21.01.2008
    Hołd się składa, oddaje, ale w wyrażeniu w hołdzie Słowackiemu czasownik nie występuje. Trudno natomiast powiedzieć, co się robi z pamiątką, kiedy się dziecku nadaje imię na pamiątkę Słowackiego. Czy można o takim imieniu powiedzieć, że jest pamiątką Słowackiego, a o samym akcie nadania, że jest hołdem Słowackiemu (właśnie tak, tzn. z pominięciem imiesłowu, a nie hołdem oddanym Słowackiemu)?
  • imperfectum do natchnąć
    5.10.2014
    5.10.2014
    Szanowni Państwo,
    jak brzmi aspekt niedokonany czasownika natchnąć? Np. „Słuchanie Mozarta często natchniewa/natycha mnie do tworzenia pięknych wierszy”.
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • Iwo
    11.03.2012
    11.03.2012
    Szanowni Państwo,
    w Państwa Poradni pojawiało się już pytanie o imię Iwo, ale udzielano na nie sprzecznych odpowiedzi: prof. Bańko zaleca odmianę z dodaniem -n-, a prof. Grzenia dopuszcza (a wręcz zaleca!) odmianę: Iwa, Iwowi…, a także pozostawianie postaci nieodmiennej. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN (1999) też postępuje niekonsekwentnie: na str. 1506 informuje, że imię Iwo jest nieodmienne, a na str. 1648 przedstawia odmianę z -n-.
  • na tę chwilę, na dzień dzisiejszy
    14.07.2006
    14.07.2006
    Witam!
    Czy poprawne jest wyrażenie: na tą chwilę i na dzień dzisiejszy? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
  • skarmiać
    23.12.2012
    23.12.2012
    Mam kłopot z czasownikiem skarmiać. Dotąd znałem znaczenie 'przeznaczać na paszę' (np. skarmiać ziemniaki końmi). Skarmiać pojawia się na str. 53 książki Doroty Masłowskiej Kochanie, zabiłam nasze koty. Autorka pisze: „Winne temu są małżeństwa skarmiające te aroganckie stworzenia resztkami sandwiczów” – tu jest to synonim karmić. Czy przytoczone przeze mnie znaczenie słowa jest aktualne? Czy było gwarowe, błędne, wyszło z obiegu? Czy słowo funkcjonuje w znaczeniu użytym przez pisarkę?
  • ulica Strąkowska

    3.12.2023
    3.12.2023

    Szanowni Państwo,

    już niedługo zamieszkam na ulicy Strąkowskiej (nie Strąkowej). Zachodzę w głowę, jaka jest etymologia tej nazwy. Nie pasuje mi ani strąk ani strąki. Najbliżej jest mi Strąkowo lub Strąkowa (nazwy potencjalnych miejscowości). W najbliższej okolicy mojego miasta ani śladu po takim miejscu. Ciekaw jestem, jakie są Państwa pomysły. Dziękuję.

    Wojciech

  • ano czy a no?
    21.10.2009
    21.10.2009
    Szanowni Państwo,
    czy konstrukacja „A no właśnie” jest prawidłowa? Czy też powinno być: „Ano właśnie”? Poniżej przedstawiam fragment dialogu:
    – Przypominam, że pan ma za chwilę spotkanie.
    - A no właśnie. Zupełnie zapomniałem.

    Dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam
    Justyna Maj
  • bociany w bierniku
    21.10.2014
    21.10.2014
    15 października odbył się dolnośląski konkurs „Dolny Ślązaczek”. W jednym z pytań należało określić, w którym przykładzie rzeczownik bocian przybiera formę biernika. Mój największy problem dotyczył przykładów, w których biernik brzmi tak samo jak mianownik: „Bociany zbudowały gniazdo”, „Bociany widziały gniazdo”. Uprzejmie proszę o wytłumaczenie, w jaki sposób rozpoznawać odmianę przez te dwa przypadki?
  • drabę, dziabę, kłamę
    30.06.2009
    30.06.2009
    Mieszkam od niedawna w Sosnowcu (Zagłębie Dąbrowskie) i ze zdumieniem słyszę, jak powszechna w mowie jest forma 1. osoby liczby pojedynczej czasowników typu: kąpać, grzebać, wykopać w takiej postaci: wykąpę, wygrzebę, wykopę – zamiast: wykapię, wygrzebię, wykopię. Nie spotkałam się z tym nigdzie indziej, a bywałam w różnych regionach kraju. Czy jest to znany regionalizm, czy może przypadkowo masowo powielany błąd językowy, jeśli o takim zjawisku można w ogóle mówić?
    Pozdrawiam.
  • interpunkcja w cytatach
    10.02.2003
    10.02.2003
    Szanowni Państwo,
    czy po cytatach (szczególnie składających się z więcej niż jednego zdania) podaną w nawiasie informację o autorze lub źródle cytatu czy odnośnik do przypisu należy umieścić przed kropką zamykającą ostatnie zdanie? Np.:
    1. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest” (Adam Matulin).
    2. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest”. (Adam Matulin).
    3. „Zawsze jest jak jest. Nawet jeśli ktoś uważałby, że nie jest”. (Adam Matulin)

    A jeśli cytat składałby się z jednego zdania?
    Z poważaniem
    Anna Matusiak
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego